1- Kureyş, peygamberlik ve hilafetin, her ikisinin birden
Haşimoğulları'nda toplanmasını istemedikleri için Hz. Ali'yi hila-
fetten uzaklaştırdılar.

Hz. Ömer'in halifeliği zamanında Ömer ve İbn Abbas arasında
şöyle bir konuşma geçmiştir:

Ömer, "Ey İbn Abbas! Muhammed'den sonra kavminizi sizden
engelleyen neydi biliyor musunuz?"

Ömer şöyle devam ediyor:

"Peygamberliğin ve halifeliğin Haşimoğulları'nda toplanması-
nı istemediler. Bu yüzden kavminizin aleyhinde birleştiler. Kureyş
halifeliği kendisi için tercih etti. İsabet etti ve başarılı da oldu."860

İbn Abbas:

"Haşimoğulları'nın kalplerini karıştırıcılıkla suçlama. Onların
kalpleri, Allah tarafından arındırılmış ve temizlenmiş Peygamber'in
kalbindendir. Onlar, Allah'ın kendileri hakkında şöyle buyurduğu
Ehl-i Beyt'tendirler:

'Allah ancak siz Ehl-i Beyt'ten kötülükleri gidermek ve sizi ter-
temiz kılmak ister.'865

İbn Abbas ardından şöyle der:

"Kine gelince, kendisine ait bir şey gasp edilmiş olan ve bu şe-
yin başkanının elinde olduğunu gören insan kin tutmaz mı?"

Ömer kızar, bağırır ve şöyle der: "Duydum ki sen her yerde,
'Bize ait olan hilafet kıskançlık ve zulümle elimizden alındı' diyor-
muşsun."

1- "Ey Muhammed! Hani Rabbin meleklere: 'Ben muhakkak
yeryüzünde bir halife yaratacağım' demişti..."870

2- "Ey Davud! Seni yeryüzünde halife kıldık."871

3- "Ey İbrahim! Seni insanlara imam ettim."872

4- "Ve içlerinden sabrettikleri zaman, emrimizle doğru yola ile-
tir imamları çağıracağız."873

Bu ayetlere göre Allah bu önderleri nasp ediyor.874

Hz. Ali hakkında ise:

1- "Bugün sizin için dininizi kemâle erdirdim, size nimetlerimi
tamamladım ve size din olarak İslam'ı beğendim."875

7- Sünni Nesai'de İbn-i Abbas'tan rivayetle şöyle ifade edilmiştir:
"Resulüllah'ın (s.a.v.) hayatında Ali'nin şöyle dediğini kendim
duydum:

"Allah şanı yüce olsun şöyle buyuruyor: 'Muhammed sadece bir
peygamberdir. O'ndan önce de nice peygamberler gelip geçmiştir.
Şimdi o ölür veya öldürülürse geriye mi döneceksiniz? Kim geriye
dönerse Allah'a hiçbir zarar vermez. Allah şükredenlerin mükafa-
tını verecektir.'885

Allah'a yemin olsun ki, Allah bizlere hidayeti ihsan ettikten son-
ra düşmeyiz. Allah'a yemin olsun ki, şayet Resulüllah (s.a.v.) ölür
veya katledilirse, O'nun savaştığı yol üzerinde ölene kadar sava-
şırım. Allah'a yemin olsun ki, Ben O'nun (Resulüllah'ın) karde-
şi, velisi, vârisi ve amcasının oğluyum. Kim, O'na Benden daha
haklıdır?"886

Bu ayetlerde Peygamberimizin beyanı ile Hz. Ali işaret edil-
mektedir.

Abdullah b. Abbas, Resulüllah'tan (s.a.v.) şöyle nakletmiştir:
"Resulüllah (s.a.v.) buyurdu ki: Kim Benden sonra Ali'nin ima-
metini inkar ederse, Benim hayatımda Benim nübüvvetimi inkar
eden kimse gibi olur. Kim de Benim nübüvvetimi inkar ederse Aziz
ve Yüce Rabb'inin rubûbiyyetini inkar enden kimse gibi olur."890

Ayrıca, Hz. Ali ile ilgili yüzlerce hadisten birkaçını ise şöyle sı-
ralayabiliriz:

İbn-i Hacer "Es-Sevaik" adlı eserinin 90. sayfasında İbn-i
Sa'd'dan şu iki hadise yer verir:

"Ben ve Ehl-i Beyt'im cennette bir ağacız; o ağacın dalları dün-
yadadır; Allah'a doğru bir yol bulmak isteyen o dallara sarılmalıdır."

"Her dönemde ümmetim için Ehl-i Beyt'imden adil kimseler
vardır. Bunlar sapıkların tahrifini, bâtıl iddiada bulunanların iddi-
asını ve cahillerin tevilini bu dinden uzaklaştırmaktadır. Bilin ki,
imamlarınız sizi Allah'a doğru götürürler, öyleyse sizi götürenin
kim olduğuna bakın."

Resulüllah (s.a.v.) Burak'ı vasfettikten sonra Abbas dedi ki:
"Daha kimler ya Resulallah?"

Resulüllah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Ve kardeşim Sâlih (a.s.) kav-
minin kestikleri devesi üzerinde olacak."

Abbas dedi ki: "Daha kimler ya Resulallah?"

Resulüllah (s.a.v.) şöyle buyurdu: "Ve amcam Hamza bin Ab-
dülmuttalib. Allah ve Resulü'nün aslanı, şehitlerin seyyidi, Benim
devemin üzerinde olacak."

Abbas dedi ki: "Daha kimler ya Resulallah?"

Resulüllah (s.a.v.) buyurdu ki: "Ve kardeşim Ali (a.s.) cennet
develerinin birinin üzerinde olacak. Devesinin ayağındaki aksaklık
incidendir, devenin mahmeli ise kırmızı yakuttandır. Ali'nin elinde
Liva-i Hamd olacak ve kendisi, Allah'tan başka ilah yok ve Mu-
hammed O'nun Resulüdür, diye nida edecektir.

Sünni, İbn Esir-i Cezri'nin "Usd'ül-Gabe Fi Ma'rifet El-Sahabe"
adlı eserinde Amran bin Hüseyin'den, şöyle rivayet edilmektedir:

"Resulüllah, başında Ali bin Ebi Tâlib olmak üzere bir ordu gön-
dermişti. Savaştıkları yerde aldıkları esirlerden Ali kendine de bir
cariye aldı. Hz. Ali'nin etrafındakiler bunu Ali'ye (a.s.) fazla görüp
istemediler.

Ashabdan dört kişi birbiriyle anlaşıp şöyle dediler: "Resulüllah'ı
(s.a.v.) gördüğümüzde Ali'nin yaptığını anlatacağız."

Müslümanlar bir seferden döndüklerinde ilk önce Resulüllah'ın
(s.a.v.) yanına uğrayıp selamlaştıktan sonra evlerine giderlerdi. Bu
ordu da Medine'ye vardığında önce Resulüllah'a (s.a.v.) uğradı.
Selamlaştıktan sonra o birbiriyle anlaşan dört sahabeden biri
ayağa kalkıp şöyle dedi: "Ya Resulallah, bakmaz mısın, Ali bin Tâ-
lib şöyle şöyle yaptı?"

Bazı tarihçiler Hz. Ali'nin, bütün bu olaylara ve anlattığımız şe-
kilde gerçekleşen hilafet seçimine razı olduğunu ve hiçbir itirazının
olmadığını yazmışlardır. Bu iddia doğru mudur?

Hz. Ali bu konuda şunları söylüyor:

"... Allah'a and olsun ki, hiçbir zaman Arab'ın Peygamberden
sonra imamet ve liderliği O'nun Ehl-i Beyt'inden alacağı, hilafeti
Benden uzaklaştıracağı aklımın ucundan geçmezdi.

Beni üzen halkın biat etmek için falancanın etrafında toplanma-
sıydı. Elimi çektim ta ki; gözlerimle gördüm, bir grup İslam'dan
çıkmış Hz. Muhammed'in dinini yok etmek istiyorlardı. Eğer İs-
lam ve ehline yardım etmezsem İslam'ın parçalanıp yok olmasına
tanık olmaktan korktum. Bunun acısı benim için halifelik ve hü-
kümetten mahrum olmaktan daha büyüktü. Çünkü birkaç günlük
dünya kârıdır ki zelil olup son bulacaktır. Serabın sona erdiği veya
bulutların birbirinden koptuğu gibi. Ama Ben bu gelişmelere karşı
ayaklandım ve (savaşta) bâtıl ortadan kalkıp, yok oldu. Din ayakta
kalıp sağlamlaştı."900

Evet! Allah'a yemin ederim ki, onu duydular ve ezberlediler.

Ancak dünya onların gözüne süslü göründü; süsü hoşlarına gitti.
Taneyi yaran ve ruhu yaratana yemin olsun ki; biat için hazır olan
bir topluluğun hazır olması ve yardım edenin de varlığıyla, hücce-
tin kıyamı olmasaydı, ayrıca Allah âlimlere bir zâlimin karnını tıka
basa doldurmasına ve mazlumun aç kalmasına (Zâlime karşı çıkıp,
mazlumu desteklemekten söz ediliyor) karşı hareketsiz kalmama-
larını şart koşmasaydı, hilafet devesinin ipini sırtına atar, sonuncu-
sunu ilkinin kâsesiyle sulardım. Bulduğunuz bu dünyanız, Benim
yanımda bir keçinin aksırmasından daha değersizdir."

Hutbesinin burasına gelince, Iraklılar'dan biri ayağa kalkarak
O'na bir mektup verdi. O da okumaya başladı. İbn-i Abbas dedi
ki, "Ey Mü'minlerin Emiri! Konuşmana kaldığın yerden devam et-
sen!"

Hilafet meselesi ile ilgili Hüccet'ül İslam Ebu Hamid Muham-
med b. Muhammed Gazali'nin ifadelerine bakalım:

"... fakat (hilafet hususunda) delil (hüccet) bütün açıklığıyla or-
taya çıktı. Ve konu aydınlandı. Cumhur (Müslümanların tamamına
yakın çoğunluğu) Gadr-i Hum hutbesindeki hadisin metninde şek-
siz şüphesiz tam icma ve ittifak ettiler. Orada Resulüllah (s.a.v.)
şöyle buyuruyor: "Ben kimin idarecisi ve velisi isem, Ali de onun
idarecisi ve velisidir."

Bu konu ile ilgili olarak İmam Azam Ebu Hanife ise bu konuda
şunları söylemektedir:

"Şamlılar bizi sevmiyor. Zira Hz. Ali veya Muaviye'nin safla-
rından birine iştirak etmemiz talep edildiğinde biz ancak Ali'nin
askerleri arasına katılırız diyoruz. Ehl-i hadis diye bilinenler bizi
sevmiyor. Zira biz Ehl-i Beyt'i seviyoruz, Ehl-i Beyt'e gönül-
den bağlıyız. Hilafetin Hz. Ali'nin hakkı olduğuna inanıyor ve
savunuyoruz."909

Hz. Fâtımâ Gadr-i Hum günü Allah Resulü'nün açık beyanını
esas kabul etmekte ve hilafet makamının Hz. Ali'nin hakkı oldu-
ğunu söylemektedir. Mescitte irad ettiği hutbenin bir bölümünde
şöyle demektedir:

"Başkasının devesini damgaladınız. (Sizin malınız olmayan hi-
lafeti gasp ettiniz) onu sizin olmayan bir çeşmenin başına getir-
diniz. Ahdinizden (Gadr-i Hum'daki biatinizden) uzun bir zaman
geçmemişti."

Tathir ayeti911 ile masumiyeti tartışılmaz olan ve hakkında Allah
Resulü'nün, "O'nu gazaplandıran her şey Beni de gazaplandırır"
buyurduğu Hz. Fâtımâ'nın hilafet konusundaki düşüncesi budur.
Ölümüyle neticelenen hastalığında Hz. Fâtımâ Kendisini ziyare-
te gelen Muhacir ve Ensar'ın kadınlarına şöyle buyurmuştur: