199- Ebuzer Gıfari'den:

"Ali'nin misali, sizin aranızda veya ümmet arasında (tereddüt
Ebuzer'dendir) Kâbe-i Müşerref'e gibidir. O'na bakmak ibadettir.
O'nun ziyaretine gitmek bir vecibedir."306

200- "Ben ve Ali bu ümmetin iki babasıyız."307

201- "Ben ve Ali b. Ebi Tâlib, bu ümmetin iki babasıyız. Hiç
şüphesiz Bizim onların boynundaki hakkımız, anne-babalarının
hakkından daha büyüktür. Eğer bize itaat ederlerse, onları ateşten
kurtarıp, rahatlık ve huzur yurduna götürürüz. Ve kölelikten kurta-
rıp en seçkin özgürlere kavuştururuz."30

202- İmam-ı Câfer-i Sâdık'tan:

"İki babadan birisi Benim, diğeri ise Ali b. Ebi Tâlib'dir. Bu iki
baba ölüm anında (herkese) görüneceklerdir."309

203- "Babalarınızın en faziletli olanı ve takdir ve teşekkür edil-
meye en layık olanı Muhammed ve Ali'dir."310

Allah Resulü, Ebu Bekir'i sancağı ile (İbn-i Hişam'ın nakline
göre rengi beyaz idi) Hayber kalelerinden bazılarına gönderdi. O
savaştı ve geriye döndü. Bütün çabalarına rağmen zafer elde edi-
lemedi. Bir gün sonra Ömer b. Hattab'ı gönderdi. O da savaşıp
geri döndü. Ama fetih nasip olmadı. Bunun üzerine Allah Resulü
şöyle buyurdu: "Yarın sancağı öyle bir kişinin eline vereceğim ki,
Allah Resulü'nü sever, Allah O'nun eli ile fethi gerçekleştirecektir.
O geri kaçacak biri değildir."

Seleme şöyle devam etmiştir: Resulüllah, Ali'yi yanına çağırdı.
O sırada O'nun gözü ağrıyordu. Allah Resulü, tükrüğünü O'nun
gözüne sürdü. Ardından şöyle buyurdu: "Al şu sancağı ve Allah
Sana fethi nasip edinceye kadar ilerle."319

220- Resulüllah şöyle buyurmuştur:

"Ali'nin Hendek gününde Amr b. Abdived ile mücadelesi, üm-
metimin kıyamet gününe kadarki amelinden üstündür."327

221- İmam Câfer-i Sâdık babasından, o da İmam Zeynel
Abidin'den Resulüllah'ın, Ali b. Ebi Tâlib'e şöyle buyurduğunu
nakletmiştir:

"Ey Ebe'l Hasan, eğer bütün yaratıkların imanları ve amelle-
ri bir kefeye ve senin Uhud Savaşı'ndaki amelin diğer bir kefeye
konsa, hiç şüphesiz Seninki bütün mahlukata ağır basar. Allah-ü
Teala, Uhud gününde Seninle mukarreb meleklerine övündü. Gök-
ten perdeyi kaldırdı ve Seninle Cenneti ve onda olanları aydınlattı.
Senin dilinle alemler sevindi. Hiç şüphesiz Allah-u Teala, o güne
karşılık Sana her peygamber, resul, sıddık ve şehidin gıpta edeceği
bir karşılık verecektir."328

227- Resulüllah şöyle buyurmuştur:

"Hiç şüphesiz Ben Ali'denim. Ali de Bendendir. O Benim tıyne-
timden yaratılmıştır. Benden sonra halkın imamı da O'dur. Benim
sünnetimde ihtilaf ettiklerini onlara açıklayacaktır. O, mü'minlerin
emiri, yüzü akların önderi, mü'minlerin reisi, vasilerin en iyisi,
dünya kadınlarının efendisinin eşi, hidayet imamlarının babasıdır.
Ey insanlar, kim Ali'ye muhabbet beslerse Ben de O'na muhab-
bet beslerim ve kim Ali'ye buğzederse Ben de O'na buğzederim.
Kim Ali ile ilişkide olursa, Ben de O'nunla ilişki kurarım. Kim
Ali ile ilişkiyi keserse Ben de O'nunla ilişkiyi keserim. Kim Ali'y
cefa ederse, Ben de O'na cefa ederim. Kim Ali'yi severse Ben de
O'nu severim. Kim Ali'ye düşmanlık beslerse Ben de O'na düş-
man kesilirim."334

234- Resulüllah, Hz. Ali'ye hitaben: "Allah'ım, O'na sebat ver,
O'nu hidayet edici ve hidayet edilmiş birisi kıl" buyurdu.341

235- Abdullah İbn-i Abbas'tan şöyle nakledilmiştir:

Resulüllah buyurdu ki:

"Ben, Ali, Hasan, Hüseyin ve Hüseyin'in evlatları tertemiz ve
masumdurlar."342

236- Ebu Said Hudri'den, "Allah, sadece siz Ehl-i Beyt'ten her
türlü fenalığı ve pisliği uzaklaştırmayı ve sizi tertemiz kılmayı ira-
de eder" (Ahzab: 133) ayeti hakkında şöyle rivayet edilmiştir:

"Allah Resulü, Ali'yi, Fâtımâ'yı, Hasan ve Hüseyin'i bir araya
topladı ve onların üzerine bir abayı çekerek şöyle dedi: "Onlar Be-
nim Ehl-i Beyt'imdir. Allah'ım, her pisliği, fenalığı onlardan uzak-
laştır ve onları tertemiz kıl."343

244- İmam Rıza, babaları kanalıyla Resulüllah'tan şöyle nak-
letmiştir:

"Kim Benim dinime sarılmak ve Benden sonra kurtuluş gemi-
sine binmek isterse Ali b. Ebi Tâlib'e uysun, O'nun düşmanına
düşman ve dostuna dost olsun. Zira hiç şüphesiz O, Benim vasim
ve hem hayatımda hem de vefatımdan sonra ümmetim üzerindeki
halifemdir. Benden sonra her Müslümanın imamı ve her mü'minin
emiridir. Ve O'nun sözü Benim sözüm, O'nun emri Benim emrim
ve O'nun nehyi Benim nehyimdir. O'na uyan Bana uymuş, O'na
yardım eden Bana yardım etmiş ve O'nu yalnız bırakan Beni yalnız
bırakmıştır."

Sonra şöyle devam etti: "Benden sonra Ali'den ayrılan kimse,
kıyamet gününde Beni görmeyecektir. Ben de O'nu görmeyece-
ğim. Kim Ali'ye muhalefet ederse, Allah, Cenneti O'na haram kı-
lar. Ve O'nun yerini ateş olarak kararlaştırır. Ve ne kötüdür gideceği
yer. Kim Ali'yi yalnız bırakırsa karşılaşacağı gün Allah da O'nu
yalnız bırakır. Kim de Ali'ye yardım ederse, O'na kavuşacağı gün,
Allah da ona yardım eder ve sorgulama sırasında hüccet ve delilini
ona telkin eder."351

252- "Ben geceleyin semâya çıkarıldığımda Rabb'ime iki yay
kadar veya daha yakındım. Rabb'im Bana vahyetmesi gerekeni
vahyetti. Sonra şöyle buyurdu: "Ey Muhammed, Ali b. Ebi Tâlib'i
Emirü'l-mü'minin diye çağır. Ben ne O'ndan önce birisini bu isim-
le isimlendirmiştim, ne de O'ndan sonra."359

253- İmam Câfer-i Sâdık'tan şöyle nakledilmiştir:

"Velayet (Allah tarafından) indirildiğinde ve Resulüllah Gadr-i
Hum'da (Müslümanlara), "Ali'ye Emir'ül-mü'mininin unvanıyla
selam verin" buyurduğunda, iki kişi şöyle dediler: "Bu söz Allah'tan
mı, yoksa Allah Resulü'nden mi?" Allah Resulü cevaplarında şöyle
buyurdu: "Evet, hem Allah'tan ve hem de Resulü'nden... O hak
olarak Mü'minlerin Emiri, muttakilerin imamı ve yüzü akların ön-
deridir. Allah O'nu kıyamet gününde Sırat'ın üzerinde oturtacak
ve O, sevenlerini Cennete ve düşmanlarını da (Cehennem) ateşine
sokacaktır."360

261- "Ey insanlar, bu, Allah'ın hazinesi olan Ali b. Ebi Tâlib'dir.
Kim bugün ve bugünden sonra O'nu sever ve velayetini kabul
ederse Allah ile olan ahdine vefa etmiş ve üzerine farz olanı yerine
getirmiştir. Yine kim bugün ve bugünden sonra O'na düşmanlık
beslerse kıyamet günü kör ve sağır olarak gelecektir ve Allah in-
dinde hiçbir hüccet ve dayanağı olmayacaktır."368

262- Câbir b. Abdullah, Abdullah b. Mesud'dan şöyle duyduğu-
nu nakletmiştir. Resulüllah buyurdu ki:

"Bana iman eden ve Ali'yi sevip O'nun velayetini kabul eden
kimse, ateşe haram kılınmıştır. Ali ile münakaşa eden ve O'na düş-
manlık besleyen kimseyi ise Allah lanetlemiştir. Ali Bana yakınlık-
ta iki göz ile kaş arasının derisi gibidir."369

272- "Ey insanlar, kim asla kopmayan ürvetü'l-vüska'ya
(Allah'ın sağlam kulpuna) sarılmak istiyorsa, Ali b. Ebi Tâlib'in
velayetine sarılsın. Zira hiç kuşkusuz, O'nun velayeti Benim vela-
yetimdir ve O'na itaat etmek, Bana itaat etmektir."379

273- İmam Câfer-i Sâdık'tan Allah Teala'nın, "Müjde ver iman
edenlere; onlar Rab'lerinin yanında sarsılmaz ayaklara sahip ola-
caklar" (Yunus: 2) ayetinin tefsirinde şöyle nakledilmiştir:
"Yani Ali'nin velayetiyle..."380

274- "Kim Benden sonra kurtuluşa ermek ve fitnelerden sela-
metle kalmak istiyorsa, Ali b. Ebi Tâlib'in velayetine sarılsın. Zira
hiç kuşkusuz O en büyük sıddık ve en yüce fâruktur. O Benden
sonra her müslümanın imamıdır. Kim dünyada O'na uyarsa, Be-
nim Kevser havuzumun başında Bana varacaktır. Kim de O'na
muhalefet ederse Kevser havuzunu ve Beni görmeyecektir. Benim
önümden kayıp gidecek ve sol taraftan onu (Cehennem) ateşine
götüreceklerdir."381

283- İmam Muhammed Bâkır'dan şöyle nakledilmiştir: "Allah-
ü Teala'nın, "Topluca Allah'ın ipine sarılın ve dağılmayın" (Al-i
İmran: 103) ayetinde bahsettiği Ali b. Ebi Tâlib'in velayetidir. O
halde kim O'na sarılırsa mü'min olur ve kim O'nu bırakırsa iman-
dan çıkar."390

284- "Kim ölür de, Ali b. Ebi Tâlib'in velayetini inkar ederek
Allah'a kavuşursa, Allah Teala'nın şiddetli gazabına uğramış halde
O'na kavuşur, Allah onun amellerinden hiç birisini kabul etmez."391

285- Ammar b. Yâsir'den şöyle nakledilmiştir: Resulüllah bu-
yurdu ki:

"Bütün insanlardan, Bana iman eden ve Beni tasdik eden herke-
se, Ali b. Ebi Tâlib'in velayetini tavsiye ediyorum."

Yine şöyle buyurdu: "Kim O'nun velayetini kabul ederse Be-
nim velayetimi kabul etmiştir ve kim Benim velayetimi kabul
ederse Allah'ın velayetini kabul etmiştir. Kim O'na buğzederse,
Bana buğzetmiştir ve kim Bana buğzederse hiç şüphesiz Allah'a
buğzetmiştir."392

293- Ali b. Bilal, İmam Ali Rıza'dan, o da İmam Musa Kazım'dan,
o da İmam Câfer'i Sâdık'tan, o da İmam Muhammed Bâkır'dan, o
da İmam Zeyne'l-Abidin'den, o da İmam Hüseyin'den, o da İmam
Ali'den, O da Resulüllah'tan, O da Cebrail'den, o da Mikail'den, o
da İsrafil'den, o da, "Levh"den nakletmiştir: Orada ise, "Kalem"den
şöyle nakledilmiştir:

"Allah buyuruyor ki, Ali b. Ebi Tâlib'in velayeti, Benim ka-
lemdir; kim benim kaleme girerse, ateşimden, azabımdan emanda
kalır."400

294- Resulüllah buyurur ki:

"Bilin ki Ali, vasilerin efendisi, muttakilerin imamı ve Benim
bütün insanlar üzerindeki halifemdir. O, değerli ve yüce imamla-
rın babasıdır; O'na itaat etmek, Bana itaat etmektir, O'nu tanımak,
Beni tanımaktır."401

300- İmam Rıza babaları kanalıyla Resulüllah'ın şöyle buyurdu-
ğunu nakletmiştir:

"Ya Ali, Sen Benim borcumu eda edeceksin ve Sen Benim üm-
metim üzerine halifem olacaksın."407

301- Resulüllah buyurdu ki:

"Ya Ali, Sen Benim vasim ve halifemsin, kim Senin vasiliğini ve
halifeliğini inkar ederse, o Benden değildir. Ben de ondan değilim.
Ve Ben kıyamet günü onun hasmı (davacısı) olacağım."408

302- Muhammed b. Fırat, İmam Muhammed b. Ali'den, o da
babalarından şöyle nakletmiştir:
Resulüllah buyurdu ki:

"Ali b. Ebi Tâlib, Allah'ın ve Benim halifemdir. Allah'ın ve Be-
nim hüccetimdir. Allah'ın ve Benim kapımdır. Allah'ın ve Benim
seçtiğim kimsedir. Allah'ın ve Benim habibimdir. Allah'ın ve Be-
nim halilimdir (dostumdur). Allah'ın ve Benim kılıcımdır."409